Streetfighter: world leader edition

Het is een plaatje met op de bovenste helft een telefonerende Obama. Hij vraagt ‘’What will you have for Thanksgiving dinner?’ Op de onderste helft van het plaatje zien we een stoïcijnse Putin, ook telefonerend, met onderaan de tekst ‘Turkey’.

Nee, een hele goede grap is het niet, maar dit soort memes vliegen je om de oren sinds Turkije van de week een Russisch gevechtsvliegtuig heeft neergehaald. De meme maakt een karikatuur van de betrokkenen en doet me denken aan het programma ‘Celebrity Deathmatch’ dat MTV vroeger uitzond, waarin gekleide beroemdheden elkaar in een boksring te lijf gingen, daarbij gebruikmakend van alle voor- en nadelen die een lijf van klei met zich meebrengen. De match-up was meestal tussen concurrenten in een bepaalde tak van entertainment (Stallone vs. Schwarzenegger, Madonna vs. Michael Jackson, Jerry Seinfeld vs. Tim Allen) en eindigde vaak pas na de totale vernietiging van één van beide.

De situatie tussen Rusland en Turkije nu doet mij vooral inbeelden hoe het zou zijn als Putin en Erdogan met elkaar op de vuist zouden gaan; twee koppige, kleine, machtswellustelingen met een hang naar geweld. Dat wordt sowieso spannend. Misschien zou het wel een goed alternatief zijn voor oorlog voeren. Churchill had Hitler binnen no-time op de mat gekregen, was op hem gaan zitten en had God Save The Queen neuriënd rondjes sigaarrook in z’n brylcreemhaar geblazen. Als Hannibal en Fabius Maximus op een olifant ‘Chicken’ hadden gespeeld zouden we nu allemaal Carthaags praten en hadden we nog nooit van een aquaduct gehoord. Geen legers, geen tanks, geen kanonnen, maar gewoon twee gasten, mano a mano, of, in het geval van Merkel, mano a merkel. Het zou veel levens besparen.

Maar ik kan nu wel stoppen met fantaseren want dit gaat nooit gebeuren. En Celebrity Deathmatch bestaat niet meer. Misschien kan ik makers van videogames op een idee brengen. Een soort Streetfighter, maar dan met wereldleiders. En dat hun special skills en wapens dan voortkomen uit wereldberoemde clichématigheden over het land dat ze leiden. Zo kan Streetfighter Merkel (vrouwen eerst) haar tegenstanders bestoken met een spervuur van bratwurst & sauerkraut. Als haar opponent verzwakt in de touwen ligt is een bierdouche genoeg om hem door zijn knieën te doen zakken. Keizer Akihito van Japan wikkelt een niet oplettende tegenstander vliegensvlug in zeewier, rolt hem door de rijst en verblindt hem met wasabi. Hollande werpt mini-croissants alsof het ninjasterren zijn en Obama zuigt voortdurend op een zo goed als lege milkshake, zijn tegenstander desoriënterend met het hinderlijke gegorgel. Putin gooit met volle kommen borsjt. De president van Peru, ene Ollanta Humala, jaagt iedereen de stuipen op het lijf met vers gegrilde cavialijkjes. Stefan Löfven van Zweden knalt met een tennisracket köttbular door de ring en als je in Charles Michels wafelmaker terechtkomt, zou je willen dat je je nooit verkiesbaar had gesteld.

Als dit een spel was zou ik het kopen. Zelfs Mark zou dan nog een kans maken met onze haring en zure bommen.

Auteur: RdR

Remco de Ridder (Den Haag, 1983) is een Nederlandse freelance journalist, copywriter, podcastmaker en schrijver. De Ridder studeerde Film Studies aan de Universiteit van Amsterdam en screenwriting aan de New York Film Academy. De Ridder werkt sindsdien als freelance copywriter en journalist. Hij schreef een aantal opiniestukken over de ramp met MH17, die werden gepubliceerd in de Volkskrant en Het Parool. In die kranten schrijft hij regelmatig ook over andere onderwerpen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.