Vrouwen met wagens met kinderen

Het is dinsdagmiddag. Op het terras zit een vrouw met een kinderwagen. Ze drinkt koffie verkeerd en wiegt haar baby. Na enkele minuten komt een tweede vrouw met kinderwagen haar kant op lopen.

Vrouw 2: O je zit hier.

Vrouw 1: Ik dacht we gaan in de zon zitten, de kinderen in de schaduw.

Vrouw 2: O ja, dat is goed.

Vrouw 1 staat op en rijdt haar kinderwagen de schaduw van een boom in. Vrouw 2 loopt naar de kinderwagen en haalt het dekentje van de baby.

Vrouw 2: Even kijken hoor… Wat groot!
Vrouw 1: Maatje 62.
Vrouw 2: Die van mij heeft nog maat 50 hoor…
Vrouw 1: Als ze zich uitstrekt past ze niet meer in haar badje.

Vrouw 1 loopt naar de kinderwagen van vrouw 2 en buigt voorover.

Vrouw 1: O wat ben je klein!

Terwijl de vrouwen de bewondering voor elkaars baby met hoge en langgerekte kreten tot uiting brengen, komt er nog een vrouw met kinderwagen bij. Het is vrouw 3. Er zijn nu overal vrouwen met kinderwagens met baby’s.

Vrouw 3: Haaaiii…

Vrouw 1 & 2 kijken heel even op uit de kinderwagen, begroeten de vrouw op vergelijkbare wijze en steken het hoofd weer omlaag.

Vrouw 1: Hoe zwaar is ze?
Vrouw 2: Zestien en een beetje. Moet volgende week weer…
Vrouw 3: Waar gaan we zitten?
Vrouw 1: Ja ik dacht in de zon en de baby’s in de…
Vrouw 3: Schaduw?
Vrouw 1: Ja!

Vrouw 3 mengt zich in de babyanalyse. Ze loopt naar baby 1. Vrouw 1 volgt haar, terwijl vrouw 2 naar baby 3 loopt.

Vrouw 2: Hoe zwaar is Kaat?
Vrouw 3: 4,6.
Vrouw 1: Elke week zo’n 120, 130 gram erbij?
Vrouw 3: Ja zoiets.

Vrouw 3 loopt naar baby 2. Vrouw 1 naar baby 3 en vrouw 2 naar baby 1. Alle baby’s worden nu door andere vrouwen bekeken. Het moet erg verwarrend voor ze zijn. Gelukkig zijn ze heel klein en kunnen ze nog niet echt denken.

Vrouw 1: Babybaby?
Vrouw 2: Baby, babybabybaby!
Vrouw 3: Baaaabyyyy…

Alle babydata wordt uitgewisseld. Alles is baby. Zij zijn baby. Ze zijn erdoor opgeslokt. Dat kleine, dikke, stinkende, niet denkende wezentje heeft ze volledig in de macht. Ze doen en laten alles voor hem. Of haar.

De baby is een paradox; machteloos en almachtig ineen. De baby doet niets, kan niet eens denken, laat staan praten. Maar de vrouwen zijn er helemaal weg van.

De baby heerst vanuit een luier.

Chapeau baby, chapeau.

Auteur: RdR

Remco de Ridder (Den Haag, 1983) is een Nederlandse freelance journalist, copywriter, podcastmaker en schrijver. De Ridder studeerde Film Studies aan de Universiteit van Amsterdam en screenwriting aan de New York Film Academy. De Ridder werkt sindsdien als freelance copywriter en journalist. Hij schreef een aantal opiniestukken over de ramp met MH17, die werden gepubliceerd in de Volkskrant en Het Parool. In die kranten schrijft hij regelmatig ook over andere onderwerpen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.