Het ene meisje is de dominante van de twee. Ze heeft een grote mond, letterlijk en figuurlijk, en blaat er een eind op los. De ander is timide en heeft problemen met het uitspreken van de letter -z. Als ik wat beter luister, merk ik dat het niet aan de letter -z ligt, maar aan een algeheel spraakgebrek waardoor bijna ieder woord er als een -z + een beperkt aantal (mede)klinkers uit komt.
D: Hij moet wel een beetje nonchalant zijn weet je, ik wil niet zo’n jongen die zo saai is weet je, zo stijf.
Z: Zwhuzzzuzuhhaaaahhhh.
D: Ja weet je! Hij mag wel stijf zijn haha! Ja weet je, haha! Maar gewoon niet zo, ja hoe zeg je dat, uptight.
Z: Zeehhhhgghh.
D: Hè?
Z: Zeehhhhgghh.
D: Ja toch? Ik bedoel: natuurlijk moet ie ook lief zijn enzo weet je, lieve dingen doen, shit kopen. Maar hij moet ook wel gewoon stoer zijn weet je, een man zijn. Niet zo’n mietje.
Z: Zuzzuhhzuhh.
D: Hij moet wel gewoon andere gasten die kicke doen kunnen slaan weet je, sterrek zijn, een beetje ballen hebben.
Z: Zwahaaaaagghzzt.
D: Psies.
Z: Zzz.
D: Ja en… Hihihi, ja en hij moet me natuurlijk lekker kunnen pakken weet je, met z’n lekkere grote p..
Z: ZZUUUHHZAAHHPFFFT!!!
D: Huh?
Z: ZZUUUHHZAAHHPFFFT!!!
D: O sorry hoor…
Z: Zq,
D: Weet je, eigenlijk was Ritchel best een leuke gast. Hij was misschien niet de knapste, slimste of stoerste van de hele gang, weet je wel, maar hij was wel lief. Echt zo’n schatje…
Z: Zzktf.
Een korte pauze.
D: Noem je mij nou een hoer?
Goed, je hoeft geen helderziende te zijn om te weten hoe dit afloopt.
