Boomers in de trein

Ik ben op weg naar huis na een concert van Big Thief als er twee mannelijke boomers naast me gaan zitten in de trein.
 
‘Check jij het weer nog eens.’

Klein lachje.
 
‘Want als het komend weekend niet waait dan kunnen we niks.’
 
’24 graden, zie ik. Windkracht 3.’
 
‘Dat heeft geen zin.’
 
’25, zie ik nu. Wow, het is ineens 25.’
 
‘Oké… Nou, dan laten we Bas varen. Bas kan zeilen zonder wind. Laveren noemen ze dat.’
 
Een iets groter lachje.
 
‘De populairste nummers van een band zijn vaak de nummers die het lekkerst in het gehoor liggen. En dit is nou niet een band die het moet hebben van nummers die lekker in het gehoor liggen. Maar dan tóch zijn de populairste nummers de nummers die het lekkerst in het gehoor liggen. Ik vind dat apart bij zo’n band. Wat vind jij daarvan?’
 
‘Maar The National doet weer het andere uiterste. Dan komt die zanger met een zevenkwartsmaat en denk ik: moet dan nou?’
 
‘Ken je Arcade Fire? Wat vind je daarvan?’
 
‘Mwah, ja, ik weet niet.’
 
‘Want heel veel mensen vinden dat heel leuk.’
 
‘Jaaa… jaha, ik weet het.’
 
‘Ik zou het wel leuk vinden om dat leuk te vinden. Ik had nu al m’n pijlen op Big Thief gericht. Ik wilde niet thuis eten. Meteen door na werk, weet je wel?’
 
Een kort, begrijpend knikje.
 
‘Maar op die boot, moet ik eten meenemen? Of doe jij dat?’
 
‘Dat doe ik.’
 
‘Want dat vind ik altijd lastig. Want ik wil wel graag een broodje. En een kaasje. Grillworstje erbijjjj.’
 
‘Jaja dat ga ik wel allemaal halen.’
 
‘En een lekker sinaasappelsapje. Geen mix van fruit door elkaar. Gewoon sinaasappelsap. Niet die mixjes, daar hou ik niet van, met van die nieuwe vruchten. Zo van: “Dit was ooit een sinaasappel”, maar dat is het dan niet meer.’
 
‘Ik ga wel naar de Lidl.’
 
‘Dan moet je sinaasappelsap in het Duits hebben. Orangensap.’
 
‘Ik schrijf het op.’
 
‘En ik eet geen vlokken. En ook geen pindakaas.’
 
‘Oké, nou ik moet er hier uit. En ik ga boodschappen doen. Bij de Lidl.’
 
‘Orangensap moet je dan hebben. Orangensappppp.’
 
‘Sap is in het Duits ‘saft’,’ zeg ik, en stap uit. Op het verkeerde station, dat wel.
———-
Full circle: Tien jaar geleden alweer had ik mijn eerste publicatie (in de Metro) met een gesprek tussen meisjes in de trein.

Auteur: RdR

Remco de Ridder (Den Haag, 1983) is een Nederlandse freelance journalist, copywriter, podcastmaker en schrijver. De Ridder studeerde Film Studies aan de Universiteit van Amsterdam en screenwriting aan de New York Film Academy. De Ridder werkt sindsdien als freelance copywriter en journalist. Hij schreef een aantal opiniestukken over de ramp met MH17, die werden gepubliceerd in de Volkskrant en Het Parool. In die kranten schrijft hij regelmatig ook over andere onderwerpen.

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.