Bloemworst

Wat te doen met of tegen de oudere vrouw met het looprek? De vrouw die tegen mijn zoontje ‘Kijk voor je’ zegt, waardoor hij zich naar de vrouw omdraait en tegen het hek botst waarvoor zij hem juist wilde waarschuwen. Wat als zij niets had gezegd?
 
De situatie doet me denken aan de scène in The Matrix waarin Neo voor het eerst The Oracle ontmoet. Ze zegt ‘Don’t worry about the vase’, Neo vraagt ‘What vase?’, draait zich om en stoot dan een vaas om die op de keukenvloer valt en in scherven uiteenspat. Wat als zij niets had gezegd? Wat als niemand ooit iets zou zeggen?
 
Gisteravond gebeurde er iets van een heel andere orde of grootte. We gingen eten en ik had Beyond Meat worsten gebakken. Worsten dus, niet gemaakt van vlees, maar van (vooral) geëxtraheerd eiwit van de groene spliterwt; een erwt waarmee het door de toegenomen populariteit van vegavlees niet zo goed ging. (Als iemand weet hoe het inmiddels gaat met de erwt: laat het vooral even weten in de comments.)
 
We aten al minder vlees, maar mijn vriendin is sinds een maand of twee vegetariër en sindsdien zijn erwten, bonen, groenten, noten en alles wat je daaruit kunt extraheren of mee kunt injecteren in ons huis dominant. Ik vind het nog moeilijk om buiten de conventies van vlees als essentieel onderdeel van de maaltijd te denken, dus bereid ik voedsel dat geen vlees is in de conventionele vormen van vlees, zoals de worst, hamburger, rul gehakt of in reepjes gesneden.
 
Voor de mensen die nu denken dat dit mij effectief ook vegetariër maakt: het niet eten van vlees geldt alleen binnenshuis en bij aanwezigheid van de eerdergenoemde vriendin. Wanneer zij weg is en/of ik/we niet thuis eet/eten compenseer ik.
 
Bovendien – en dit meen ik, anders zou ik het niet schrijven – zijn de vleesvervangers de laatste jaren zodanig verbeterd dat ik ze echt lekker vind. De Beyond Meat worst is momenteel misschien wel mijn favoriete worst, met de bratwurst van de Vegetarische Slager ergens anders bungelend in de top-5. De Beyond Meat hamburger is ook niet te versmaden, zeker niet met toevoeging van alle ingrediënten (sla, tomaat, augurk, gebakken uit, oude (cheddar)kaas, Hellmann’s mayonaise, ketchup en eventueel nog kimchi) die een hamburger, vlees of geen vlees, niet te versmaden maken.
 
Zoals met wel meer zaken in het leven is het de context die er franje aan ontleent. De franje ís de context. De rest is de basis; onmisbaar, maar ook kaal. Een pauw is zonder zijn kenmerkende staart een tamelijk ordinaire vogel.
 
Maar gisteravond dus, toen ik het eten opdiende en mijn oudste zoon de worsten op tafel zag liggen, zei hij: ‘Oh dit zijn mijn lievelingsworstjes, die van bloemen zijn gemaakt!’
 
Worsten van bloemen. Veel franjevoller wordt het niet.

Auteur: RdR

Remco de Ridder (Den Haag, 1983) is een Nederlandse freelance journalist, copywriter, podcastmaker en schrijver. De Ridder studeerde Film Studies aan de Universiteit van Amsterdam en screenwriting aan de New York Film Academy. De Ridder werkt sindsdien als freelance copywriter en journalist. Hij schreef een aantal opiniestukken over de ramp met MH17, die werden gepubliceerd in de Volkskrant en Het Parool. In die kranten schrijft hij regelmatig ook over andere onderwerpen.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.